Światowy kryzys gospodarczy, który rozpoczął się w 2007 r., uświadomił wszystkim, że wiedza ekonomiczna polskiego społeczeństwa niestety jest niewielka albo, jak podkreślają publicyści, katastrofalnie niska. Z naszych obserwacji wynika, że zbyt małą wiedzę ekonomiczną mają również politycy i przede wszystkim parlamentarzyści, odpowiadający za stanowienie prawa, w tym prawa gospodarczego. Stąd pomysł napisania monografi i realizującej dwa cele: CEL 1: W prosty i jednocześnie precyzyjny sposób omówimy fundamenty teorii ekonomicznej oraz przedstawimy metody przekazania tej teorii społeczeństwu, co stanowi istotę edukacji ekonomicznej. CEL 2: Ta monografi a per se, sui generis stanowić powinna instrument, narzędzie, środek, zdobywania wiedzy ekonomicznej, przez tych, którzy ją przeczytają. Nie jest prawdą, że wiedzę ekonomiczną najlepiej jest przekazywać za pomocą przykładów (case’ów). Naukowcy już dawno odkryli, że za pomocą przykładu można udowodnić każdą tezę. Dlatego też społeczeństwu należy przekazywać nie tylko same aplikacje, ale też wiedzę teoretyczną. Trzeba walczyć ze stereotypami, np. że nie można nauczyć się przedsiębiorczości i przedsiębiorcą trzeba się urodzić. Nauczyć kogoś (i nauczyć się) można zarówno przedsiębiorczości, jak i menedżerstwa oraz ekonomii jako nauki o prawach rządzących produkcją i podziałem dóbr. Można się dowiedzieć, jak – mając do dyspozycji ograniczone środki − podejmować decyzje dające maksimum satysfakcji. Jeżeli dobrobyt jednostki będzie wzrastał – będzie rósł także dobrobyt społeczny, a gospodarka narodowa będzie się dobrze rozwijać.[Od wydawcy].